Það er engin sátt í þessari leið

Staðreyndin er að almenningur í landinu getur ekki sætt sig við að útgerðunum í landinu sé færð á silfurfati einkaréttur til nýtingar á auðlind allra landsmanna.

Í fyrstu grein laga um sjávarútvegsstefnuna segir skýrum stöfum að hún sé eign þjóðarinar, almennings í landinu og allir eigi rétt á að nýta hana.

Nýju lögin sem eiga að koma til framkvæmda á vorþinginu gera það að verkum að bóndi sem á land að sjó og hefur róið út fyrir fjörusteinana og veitt í soðið, má það ekki lengur ef þessi lög verða að veruleika.
Verði hann nappaður með veiðistöngina á sinni landareign utan fjörusteina, getur hvaða útgerðarfyrirtæki sem er kært hann og látið gera afla, bát og veiðarfæri upptæk og auk heldur krafist stórra fjárhæða í skaðabætur fyrir þrjá þorsktitti.

Er það sú leið sem við viljum að verði farin?

Ekki?

Ok, þá verður að stoppa þetta áður en það verður að veruleika.

Farið á vef sóknarhópsins og á sóknarhópinn á fésbók og lesið ykkur til þar.

Svo er ekki úr vegi að útskýra hvað kvótakerfi er og hvað sóknarkerfi er.

Fyrir þá sem ekki eru búnir að átta sig á muninum á kvótakerfi og sóknarmarki - eða dagakerfi sem er sama fyrirbærið.
Hvorutveggja er notað til að hindra óhefta nýtingu fiskistofna.
Kvótakefi = aflamarkskerfi. Útgerð fær úthlutað t.d. 1000 tonnum af þorski og tilsvarandi af öðrum tegundum.
Þorskurinn er verðlagður eftir stærð og til að hámarka arðinn af kvótanum er verðmætasta stærðin hirt en hinu hent fyrir borð.
Í soknarmarki - dagakerfi fær útgerð tiltekinn fjölda veiðidaga.
Það er enginn hvati þar til að fleygja neinum fiski, hvorki smáum ná skemmdum. Allt sem veiðist er að sjálfsögðu verðmæti og til hvers eru menn að henda verðmætum í sjóinn?
Sá sem er í dagakerfi fær engan aukadag þó hann sé svo óheppinn að veiða bara verðlausan fisk.
Niðurstaða: Í kvótakerfi er brottkast innbyggt.
Í sóknarmarkinu er engum fiski hent. (Árni Gunnarsson).

Byggt verður á sáttaleiðinni

Okrað til helvítis á raftækjum hér á landi.

Ég lét kaupa fyrir mig Bluerayspilara í Saturn í Flensburg í Þýskalandi í byrjn desember og borgaði fyrir hann rúmar 13 þúsund krónur.
Sú týpa sem ég keypti er reyndar ekki seld hér á landi en týpan fyrir neðan er seld hér í Árvirkjanum á Selfossi og er verðmiðinn á honum 44 þúsund.  Sami spilari og ég keypti væri því í raun að kosta hátt í 60 þúsund hér.

Okrið hér á landi er bara staðreynd sem þýðir ekkert að þræta fyrir.

„Erum ekki að reyna að plata neinn“

Rangfærslur og lygar

Ég fór í gegnum ræður forseta, byskups og forsætisráðherra og hristi bara hausinn yfir því rugli sem vellur upp úr þessu liði.

Forsetinn er ekki í neinum tengslum við fólkið í landinu og byskupinn týndur í trúardellu og kjaftæði sem er svo langt frá nútímanum að maður gæti ælt.

Verst er þó áramótaræða forsætisráðherra sem er stúfull af rangfærslum og lygum í besta falli.

Allt saman hægt að lesa um hérna.

Minnti á það sem þjóðin hefur áorkað

Gleðilegt ár.

Það er alveg ótrúlegt að fólk skuli ekki geta skemmt sér öðru vísi en að stofna til leiðinda eða slagsmála.
Sama á við um skemmtanahald í heimahúsum, fólk fer yfir strikið vegna þess að það kann ekkert með áfengi að fara og drekkur of mikið.

Hóflega drukkið vín, gleður mannsins hjarta.

Smá annáll um liðið ár í mínu lífi.

„Fólk byrjar nýárið misvel“

Grímulaus spiling.

Nei það er engin þörf á lúðrablæstri en það er þörf á góðum vendi til sópa þessu gjörspillta drasli út af alþingi.

Íslendingar eru bara of miklir aumingjar til þess.

„Ekkert leyndó í gangi“