Minnislaus og gjörspilltur formaður.

 Það verður seint sagt um Bjarna greyið að hann stigi í vitið þegar hann tjáir sig.  Hér að neðan verða rifjuð upp nokkur kostulega heimskuleg tilsvör frá honum svona til að fólk átti sig á því hvern mann hann hefur að geyma og hvernig forsætisráðherra hann kæmi til með að verða ef almenningur í landinu lætur þá heimsku eftir sér að kjósa sjálfstæðisflokkinn.  Einnig væri alveg ráð að skoða í restina stefnumál flokssins svo fólk átti sig á því að flokkurinn er ekkert að fara að vinna að hag almennings í landinu komist hann til valda.

Þegar kom að því að greina frá því hvenær það var sem hann skrifaði undir brást hins vegar minni Bjarna. „Ég man það ekki nákvæmlega. [...] Það hefur verið mánudaginn 11. febrúar 2008 eða þriðjudaginn 12. febrúar.“

 Í gær var svo talað við Bjarna vegna aðkomu hans að Vafningsmálinu og þá sýndi hann af sér einstakan hroka þegar fréttamaður Rúv spurði hann um aðkomu hans að málinu og nánast gargaði á fréttamanninn að hann væri ekkert í neinni yfirheyrslu og kærði sig ekkert um svona spurningar.   Var sem sé með kjaft og stæla, alveg gríðarlega móðgaður.
Lára Hanna Einarsdóttir tók saman smá vídópistil sem skýrir ákaflega vel afstöðu Bjarna og af hverju hann varð svona fúll.  Sannleikanum verður hver sárreiðastur.

Fallegt ekki satt?

En þetta er ekkert það eina sem hægt er að týna til.
Hér að  neðan er viðtal sem tekið var við Bjarna á Harmageddon og var birt á vefnum Alþingisvaktin.

Bjarni Ben gerir sig að fífli

Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, pissar ítrekað í skóinn sinn þessa dagana. Nýjasta slysið varð í útvarpsþættinum Harmageddon.

Á fimmtudaginn fjallaði Alþingisvaktin um stórkostlega fáfræði Bjarna hvað varðar álver og virkjanaframkvæmdir. Jafnframt var þeirri spurningu velt upp hvort Bjarni væri ef til vill ósammála þeim 97% loftslagsvísindamanna sem telja að loftslagsbreytingarnar séu af manna völdum.

Að þessu sinni ætlar Alþingisvaktin að rýna í skoðanir Bjarna á trúmálum og kirkjuskipan á Íslandi.

Hægrimenn nú til dags leggja mesta áherslu á að einstaklingurinn fái að nýta sem stærstan hluta tekna sinna eins og hann sjálfur kýs; skattheimtu sé haldið í lágmarki. Í slíku samfélagi rekur ríkið ekki fleiri samfélagsstofnanir en nauðsyn krefur.

Bjarni Benediktsson gefur sig út fyrir að vera hægrimaður. Hann vill minnka báknið og hefur gagnrýnt fyrirrennara sína í Sjálfstæðisflokknum fyrir að leyfa bákninu að blása út. Bjarni vill skera rækilega niður í velferðarþjónustu þrátt fyrir að það komi augljóslega niður á þeim samfélagsþegnum sem minna mega sín. Sem er ekki sérlega kristilegt.

En þrátt fyrir niðurskurðargredduna vill Bjarni ríghalda í Þjóðkirkjuna. Með öðrum orðum: hann vill neyða alla til að borga fyrir trúariðkun sumra. Í viðtali í Harmageddon sagði hann:

Ég er einn af þeim sem vilja hafa Þjóðkirkju á Íslandi. Ég er bara sáttur við það.

Umræðurnar um Þjóðkirkjuna héldu áfram og hver gullkornin á fætur öðrum hrutu af vörum formannsins. Þegar þáttastjórnendur bentu á ósanngirnina sem felst í því að einn söfnuður njóti sérkjara sagði Bjarni:

Hvernig ætla menn að botna þessa vísu? Menn eru eitthvað spenntir fyrir því að afnema Þjóðkirkjuna og aðskilja ríki og kirkju, en hvar á að botna þessa vísu? Hvað með krossinn í fánanum?

Nú stendur Alþingisvaktin á gati. Af hverju fór Bjarni að blanda þjóðfánanum inn í þessa umræðu? Hann hefur ótrúlegt hugmyndaflug. Og hann lét ekki staðar numið hér.

Hvað með frídagana? Ætliði að halda upp á jólin?

Þegar hér var komið sögu bentu þáttastjórnendur Bjarna á að jólin eru heiðinn siður. Þau voru haldin hér á landi löngu áður en að Íslendingar tóku kristni. Þá stökk Bjarni upp á nef sér:

Áður en að kristnin kom? Hvar ætliði að botna þessa umræðu?

Bjarni þyrfti að lesa Sögu daganna eftir Árna Björnsson. Hann er afar óupplýstur um íslenska menningu og rætur hennar þrátt fyrir að hann leiði „sjálfstæðis“-flokk og slái sjálfan sig ítrekað til riddara í baráttu gegn vondu körlunum í útlöndum.

Bjarni virðist eiga erfitt með að mæta í viðtöl án þess að verða sér og flokknum sínum til skammar. Kannski er hann smám saman farinn að gera sér grein fyrir þessu. Hann neitaði að minnsta kosti DV um viðtal. Þorði ekki af ótta við að vera spurður um Vafningsmálið – sakamál sem hann átti aðild að (sem er býsna neyðarlegt fyrir mann sem langar að verða forsætisráðherra Íslands).

Mogginn fékk hins vegar að kíkja í heimsókn til Bjarna og Þóru eiginkonu hans og skoða eldhúsið. Þar fundust engir vafningar svo vitað sé til. En umfjöllun Moggans er samt allrar athygli verð. Fram kemur að eldhúsið sé í mikilli notkun á heimilinu:

Meira að segja eiginmaðurinn á þar sína spretti, að sögn Þóru. „Bjarni er reyndar ekki sá liðtækasti í eldhúsinu en hann á samt tvo eða þrjá rétti sem hann gerir mjög vel, hann má alveg eiga það,“ bætir Þóra við og kímir.

Þessu ber að fagna. Ólíklegt má þó teljast að Bjarni sé jafn tignarlegur í eldhúsinu og glæsimennið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson.

Látum þetta gott heita og látum fólk dæma sjálft hvað því finnst um formann flokks sem hagar sér með þessum hætti.

 

Minnið brást Bjarna